Tunezyjski etap specjalny z przytupem czas zacząć!

W sztafetowych koszulkach z flagą Algierii dwunastoosobowa ekipa pod wezwaniem Kazika szczęśliwie wylądowała na terytorium Tunezji. Od razu, już na lotnisku, czekała na nas pomoc w postaci policjantów incognito, którzy zorganizowali nam przepyszne jedzenie sousse (kuskus i tajin) i transport prosto do oddalonego o ok. 300 km na południe Gabes. Tam, w świetle latarni i czołówek, na terenie internatu szkoły sportowej sprawnie złożyliśmy wszystkie rumaki i najedliśmy się w lokalnym fast-chapati barze.

Pierwszy rowerowy dzień rozpoczęliśmy od synchronizacji sprzętu i ekipy.

Na trasie, ni stąd ni zowąd, pojawił się kamerzysta lokalnej telewizji a ludzka życzliwość i szacunek do rowerzysty pozytywnie nas zaskoczyły: mamy za sobą pierwszy, niezapomniany nocleg w dziczy, na skraju kanionu, gdzie przy pełni księżyca i rozpalonym ognisku odbył się integracyjny wieczorek. Ku naszemu zdziwieniu z miską gorącego kuskusa z warzywami pojawił się chłopiec z ojcem. To była dla nas powitalna uczta.

Kolejnego dnia przywitała nas wichura targająca naszymi namiotami.To był prawdziwy rowerowy chrzest. Pod górkę, pod wiatr i piachem w oczy. Łatwo nie było. Za to widoki otwartych przestrzeni ze zdobywanych szczytów wynagradzały wszystkie znoje. Jedną z atrakcji tego dnia było odwiedzenie Ksaru w Metameur, czyli XVII-wiecznej berberyjskiej wioski-twierdzy o bardzo charakterystycznym stylu zabudowy. Poczuliśmy się tam jak w domu.

Obecnie czyści i najedzeni oczekujemy na pozostałe cztery osoby naszej ekipy w Medenine, aby jutro skoro świt już w komplecie ruszyć na podbój SAHARY!!!

Pozdrowery :-)))

[Agnieszka Grudowska]

6 komentarzy to “Tunezyjski etap specjalny z przytupem czas zacząć!”

1. Ala pisze:

   15/12/2011 o 03:11

   więcej Was, więcej zdjęć

2. Krzychu pisze:

   14/12/2011 o 18:30

   Dziś są w: Ksar Ghilane, Kebili, Tunisia

3. Marcin K pisze:

   13/12/2011 o 21:52

   Stasiek, jedziesz! Jedziesz!
   ps. Miło by było gdybyście wrzucili namiary GPS położenia (google maps link) 🙂

4. Krzychu pisze:

   13/12/2011 o 19:30

   Zazdrości się Michał, co? :)) A trzeba było nie ściemniać, że nóżka boli i jechać… :)))

5. Ewa pisze:

   13/12/2011 o 14:55

   Kochani – powodzenia!!! 🙂 Ja niestety musiałam zostać w domku z moim brzusiem 😉

6. Michał Jasieński pisze:

   12/12/2011 o 14:18

   Tacy to pożyją:]